H Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣκΠ) είναι μία πιθανόν αυτοάνοση χρόνια νόσος, η οποία προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και πιο συγκεκριμένα τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Η διαδικασία αυτή δημιουργεί εστίες φλεγμονής μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα και με την πάροδο του χρόνου το καταστρέφει. Οι προσβεβλημένες αυτές περιοχές με τον καιρό μετατρέπονται σε συμπαγείς σχηματισμούς οι οποίοι στη μαγνητική απεικόνιση (τομογραφία) φαίνονται σαν πλάκες. Σαν αποτέλεσμα διαταράσσεται η μετάδοση μηνυμάτων από τον εγκέφαλο προς το σώμα αλλά και το αντίστροφο. Αυτή τη στιγμή (2021) γνωρίζουμε 2.800.000 επιβεβαιωμένους ασθενείς με ΣκΠ παγκοσμίως αν και για πολλές χώρες δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα οπότε ο πραγματικός αριθμός είναι σίγουρα μεγαλύτερος.
Αιτία της νόσου είναι μία δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος το οποίο «επιτίθεται» στις αποφύσεις των νευρικών κυττάρων. Οι λόγοι αυτής της ενεργοποίησης παραμένουν ακόμη άνγωστοι. Ενδιαφέρον όμως έχει το γεγονός ότι η συχνότητα εμφάνισης της νόσου εξαρτάται από το γεωγραφικό πλάτος. Κοντά στον Ισημερινό οι περιπτώσεις είναι χαμηλότερες σε σχέση με τα κρούσματα σε πιο Βόρειες χώρες. Επίσης μεγάλο ρόλο παίζει και η ανθρώπινη φυλή. Η νόσος εκδηλώνεται συχνότερα σε άτομα καυκάσιας καταγωγής και σπανιότερα σε Αφρικανικής ή Ασιατικής. Σε ορισμένες δε φυλετικές ομάδες (π.χ. ιθαγενείς της Αμερικής) η εκδήλωση είναι σπανιότατη. Άλλο ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι άτομα που μεταναστεύουν μετά την εφηβεία τους από μία περιοχή υψηλού κινδύνου σε μία περιοχή χαμηλού κινδύνου, διατηρούν τον στατιστικό κίνδυνο εμφάνισης της νόσου της χώρας προέλευσής τους. Αντίθετα, εάν μεταναστεύσουν κατά την παιδική τους ηλικία αποκτούν τον στατιστικό κίνδυνο της χώρας μετεγκατάστασης. Μία πρόταση για αυτό το γεγονός είναι ότι η νόσος σχετίζεται με την παραγωγή βιταμίνης D στον οργανισμό, κάτι που η ηλιοφάνεια των Ισημερινών περιοχών (υπεριώδης ακτινοβολία) ευνοεί πολύ.
